Zaburzenia zachowania u dzieci/ Jakie są objawy i gdzie szukać profesjonalnej pomocy psychologicznej?

Cześć!

Dzisiaj moi drodzy napiszę troszkę o dość istotnym temacie, a mianowicie o zaburzeniach zachowania u dzieci. Większość z was doskonale wie, że mam dwójkę dzieci Majkę w wieku 10 lat oraz Kubę w wieku 6 lat. Maja nie robiła nigdy problemów wychowawczych i jest bardzo grzeczną dziewczynką. Wiadomo, że czasami zdarzają jej się wpadki, ale to tylko jednorazowe wybryki. Wybaczam, rozmawiam i życie toczy się dalej. Z kolei nasz Kubuś, to typowy niezły KUBUŚ. Gagatek jakich mało.

Kuba tak naprawdę miał problem, aby zaaklimatyzować się w przedszkolu zawsze było coś nie tak, a to że bije dzieci, a to że nie słucha Pań, a to że nie bierze czynnego udziału w zabawach czy innych imprezach organizowanych przez przedszkole czy też bywał agresywny. Można by wymieniać w nieskończoność...

Teraz mamy takie czasy, że co drugie dziecko nauczyciele kierują do poradni psychologicznych. Niestety wszystkie dzieci są katalogowane. Nie może być dziecka niegrzecznego, a nie daj Boże dziecka, które jest za spokojne. Wtedy też z nim coś jest nie tak, ale słuchajcie zdarzają się sytuacje gdzie naprawdę trzeba odbyć taką wizytę w poradni dla dzieci. Zdarzają się naprawdę różnego typu zaburzenia u dzieci.

My na samym początku mieliśmy obserwację pierwszą w wieku 3 lat, drugą w wieku 4, trzecią w wieku 5 i teraz ostatnią w tym roku, ale o co u nas chodzi?? W naszym przypadku Kuba jest bardzo nadpobudliwym dzieckiem, niestety ma problemy z koncentracją, ale tylko w przedszkolu. Czuję, że za dużo dzieci jest w jego otoczeniu i go rozpraszają ora zdarzało mu się być agresywnym w stosunku do rówieśników.

Niestety terapii żadnej nie podjęliśmy ponieważ żeby się dostać na terapię jakąkolwiek z funduszu trzeba czekać i czekać. Nadal czekamy na termin :( Pewnie niektóre dzieci, które mają autyzm czy gorsze przypadłości są szybciej brane pod uwagę niż nieznośny Kubuś. Nasz gagatek ma już skończone 6 lat i jego problemy się spłycają. Widać to po jego zachowaniu i w domu jak i w przedszkolu. Taka prawda jest, że chyba Kuba wyrasta z takich zachowań niepożądanych. Mam nadzieję, że u nas będzie coraz lepiej, aczkolwiek czas pandemii nam nie pomaga :(

Chciałabym zwrócić uwagę moi drodzy, że jeśli wasze dzieci borykają się z nietypowymi zachowaniami takimi jak: 

• Zaburzenia koncentracji uwagi – trudność w skupieniu uwagi i słuchaniu innych, niedbałość o szczegóły, roztargnienie, ciągłe zapominanie o czymś, niezorganizowanie.
• Impulsywność – podejmowanie działań bez namysłu, często ryzykownych, nieumiejętność czekania na swoją kolej, niecierpliwość, przeszkadzanie innym.
• Nadruchliwość – dziecko przebywa w ciągłym ruchu, często bezcelowym; gdy musi pozostać w miejscu zaczyna się wiercić, bawić rękoma, wyłącza się z aktywności; jest gadatliwe i nie może powstrzymać się od mówienia; często ma trudność w kontynuowaniu rozpoczętego zadania i je rzuca.
• Zachowania agresywne – zastraszanie, terroryzowanie innych, stosowanie przemocy fizycznej, zmuszanie do wykonywania czynności seksualnych. 
• Skłonność do irytacji i złoszczenia się. Częste konflikty z dorosłymi. Odmowa spełnienia próśb osób dorosłych. Ciągłe kwestionowanie reguł postępowania określanych przez dorosłych. Niechęć do podejmowania współpracy z dorosłymi i rówieśnikami.
• źródło: http://rodziceidzieci.com

To warto zgłosić się do profesjonalnego gabinetu psychologicznego od razu i nie ma co czekać, bo dobro dzieci jest najważniejsze! Taki gabinet jest w każdym mieście np. w Warszawie Gabinet Psychologiczno - Pedagogiczny Rodzice i Dzieci. Uzyskacie tam fachową pomoc i wsparcie nie tylko dla dzieci, ale i dla nas rodziców. Jest ono niezwykle ważne - daje nam siłę do działania.

Pozdrawiam serdecznie

wpis sponsorowany